1. W szkole organizuje się bezpłatną pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Pomoc udzielana jest uczniom, rodzicom i nauczycielom, udział w niej jest dobrowolny.

Pomoc psychologiczno–pedagogiczna polega na:

• rozpoznawaniu i zaspokajaniu potrzeb rozwojowych, edukacyjnych, środowiskowych i indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia;

• stwarzaniu warunków do aktywnego i pełnego uczestnictwa ucznia w życiu szkoły oraz w środowisku społecznym;

• rozpoznawaniu przyczyn trudności w opanowywaniu umiejętności i wiadomości przez ucznia;

• wspieraniu ucznia zdolnego;

• opracowywaniu i wdrażaniu indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie, zagrożonych niedostosowaniem społecznym;

• prowadzeniu edukacji prozdrowotnej, promocji zdrowia wśród uczniów i rodziców;

• podejmowaniu działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczo-profilaktycznego oraz wspieraniu nauczycieli w tym zakresie;

• wspieraniu uczniów w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej oraz udzielaniu informacji;

• wspieraniu nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szanse edukacyjne dzieci;

• udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowywaniu wymagań edukacyjnych wynikających z realizacji programów nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia posiadającego opinie lub orzeczenie z poradni psychologiczno–pedagogicznych;

• wspieraniu nauczycieli i rodziców w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;

• umożliwianiu rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli;

• podejmowaniu działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna świadczona jest uczniom, gdy jej potrzeba zorganizowania wynika w szczególności z posiadania opinii lub orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na:

• niepełnosprawności ucznia;

• niedostosowanie społecznego;

• zagrożenie niedostosowaniem społecznym;

• zaburzenie zachowania i emocji;

• szczególne uzdolnień;

• specyficzne trudności w uczeniu się;

• zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia.

• oraz nieposiadającym orzeczenia lub opinii ze względu na:

- deficyty kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;

- chorobę przewlekłą;

- sytuacje kryzysowe lub traumatyczne;

- niepowodzenia szkolne;

- zaniedbania środowiskowe;

- trudności adaptacyjne;

- kształcenie za granicą.

O udzielanie pomocy psychologiczno–pedagogicznej mogą pisemnie wnioskować:

• rodzice ucznia/prawni opiekunowie;

• uczeń;

• dyrektor szkoły;

• nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem oraz zatrudnieni w szkole specjaliści;

• pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania;

• poradnia psychologiczno-pedagogiczna;

• pracownik socjalny;

• asystent rodziny;

• kurator sądowy;

• organizacje pozarządowe lub instytucje działające na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają:

• nauczyciele w bieżącej pracy z uczniem na zajęciach;

• specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej: pedagog, terapeuta pedagogiczny;

• pracownicy szkoły poprzez zintegrowane oddziaływanie na ucznia.

Pomoc psychologiczno–pedagogiczna w szkole realizowana jest poprzez:

• dostosowanie wymagań edukacyjnych do możliwości psychofizycznych ucznia i jego potrzeb;

• rozpoznawanie sposobu uczenia się ucznia i stosowanie skutecznej metodyki nauczania;

• indywidualizację pracy na zajęciach obowiązkowych i dodatkowych;

• dostosowanie warunków nauki do potrzeb psychofizycznych ucznia.

Pomoc psychologiczno–pedagogiczna świadczona jest również w formach zorganizowanych w ramach godzin przeznaczonych na te zajęcia i ujętych w arkuszu organizacyjnym szkoły. W zależności od potrzeb i możliwości organizacyjnych mogą to być:

• zajęcia dydaktyczno–wyrównawcze;

• zajęcia rozwijające uzdolnienia;

• zajęcia korekcyjno–kompensacyjne;

• zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne oraz inne o charakterze terapeutycznym;

• zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;

• porady i konsultacje dla uczniów – udzielane i prowadzone przez specjalistów;

• porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia dla nauczycieli prowadzone przez specjalistów;

• warsztaty dla uczniów w zakresie rozwijania umiejętności uczenia się;

• organizacja kształcenia w formie zindywidualizowanej ścieżki kształcenia na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, i na wniosek rodziców dla uczniów, którzy w szczególności na stan zdrowia mają ograniczone możliwości uczestniczenia we wszystkich zajęciach lekcyjnych.

Szkoła wspiera ucznia zdolnego poprzez:

• rozpoznawanie i udzielanie uczniom pomocy w odkrywaniu ich predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień,

• wspieranie emocjonalne uczniów, kształtowanie w wychowankach adekwatnej samooceny i wiary w siebie,

• stymulowanie rozwoju, uzdolnień i zainteresowań oraz wyzwalanie potencjału twórczego uczniów,

• uwrażliwianie uczniów na potrzeby innych ludzi i zachęcanie do działań prospołecznych,

• promocję ucznia zdolnego, nauczyciela opiekuna i szkoły;

• umożliwianie uczniowi zdolnemu indywidualnych konsultacji, celem ukierunkowania jego samodzielnej pracy;

• systematyczną współpracę z rodzicami celem ustalenia kierunków samodzielnej pracy ucznia w domu;

• współpracę z instytucjami wspierającymi szkołę, w tym Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną w zakresie diagnozowania zdolności i zainteresowań kierunkowych ucznia;

Formy i metody pracy z uczniem zdolnym obejmują pracę:

• na lekcji i poza lekcjami;

• poza szkołą;

• inne formy.

Uczeń zdolny ma możliwość:

• rozwijania zainteresowań w ramach zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych;

• uzyskania od nauczyciela pomocy w przygotowaniu się do konkursów i olimpiad;

• indywidualnej pracy, dostosowania stopnia trudności, poziomu i ilości zadań lekcyjnych;

• realizowania indywidualnego programy nauki lub indywidualnego toku nauki.

Zainteresowania uczniów oraz ich uzdolnienia rozpoznawane są w formie wywiadów z rodzicami, uczniem, prowadzenia obserwacji pedagogicznych oraz z opinii i orzeczeń poradni psychologiczno-pedagogicznych. W przypadku stwierdzenia szczególnych uzdolnień nauczyciel składa wniosek do wychowawcy o objęcie ucznia opieką pp. Dyrektor szkoły, po upływie co najmniej jednego roku nauki, a w uzasadnionych przypadkach po śródrocznej klasyfikacji udziela uczniowi zdolnemu zgody na indywidualny tok nauki lub indywidualny program nauki.

Nauczyciele prowadzą wnikliwą obserwację zachowań, relacji, analizują postępy w rozwoju związane z edukacją i rozwojem społecznym, analizują wytwory ucznia, opinie z poradni. Na podstawie wyników obserwacji nauczyciele wstępnie definiują trudności/zdolności lub zaburzenia.

W przypadku stwierdzenia konieczności objęcia ucznia pomocą psychologiczno–pedagogiczną odpowiednio nauczyciel, wychowawca lub specjalista niezwłocznie udziela tej pomocy w bieżącej pracy z uczniem.

Wychowawca klasy przekazuje zalecenia do pracy z uczniem - nauczycielom uczącym na zespole wychowawczym lub w dogodnej dla siebie formie. Może zasięgnąć opinii nauczycieli uczących lub samodzielnie w porozumieniu ze specjalistami zaproponować adekwatne formy pomocy. Po dokonanych ustaleniach wychowawca proponuje formy pomocy psychologiczno–pedagogicznej świadczonej poszczególnym uczniom. Propozycję przedstawia dyrektorowi szkoły.

Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno–pedagogicznej ustala dyrektor szkoły. Wychowawca niezwłocznie zawiadamia rodzica o proponowanych formach pomocy dla ucznia, rodzic własnoręcznym podpisem potwierdza otrzymanie informacji.

Rodzic lub pełnoletni uczeń ma prawo do odmowy świadczenia pomocy psychologiczno–pedagogicznej.

Wychowawca klasy jest koordynatorem wszelkich działań związanych z organizacją i świadczeniem pomocy psychologiczno–pedagogicznej swoim uczniom.

Każdy nauczyciel oraz specjalista zatrudniony w szkole ma obowiązek włączyć się w realizację zintegrowanych, wspólnie wypracowanych form i metod wspierania ucznia.

W przypadku, gdy pomimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie nastąpiła poprawa w funkcjonowaniu ucznia w szkole dyrektor szkoły, za zgodą rodziców, występuje do poradni psychologiczno-pedagogicznej o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie rozwiązania problemu ucznia.

Zajęcia specjalistyczne prowadzą nauczyciele i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju zajęć. Za zgodą organu prowadzącego zajęcia specjalistyczne mogą być prowadzone indywidualnie.

W szkole zatrudniony jest pedagog i na miarę potrzeb specjaliści, posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć. Osoby te mogą prowadzić warsztaty dla rodziców w celu doskonalenia umiejętności z zakresu umiejętności wychowawczych.

Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej udziela Poradnia Pedagogiczno-Psychologiczna nr 16 w Warszawie.

Do zadań i obowiązków każdego nauczyciela w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej należą:

• rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;

• określanie mocnych stron, predyspozycji i uzdolnień uczniów;

• rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów;

• świadczenie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w bieżącej pracy z uczniem;

• udział w pracach zespołu wychowawczego w celu podniesienia efektywności uczenia się i poprawy funkcjonowania ucznia w szkole oraz oceny efektywności świadczenia pomocy psychologiczno - pedagogicznej;

• udział w pracach zespołu wychowawczego w celu podniesienia efektywności uczenia się i poprawy funkcjonowania ucznia w szkole oraz oceny efektywności świadczenia pomocy psychologiczno - pedagogicznej;

• uzupełnianie Karty dostosowań wymagań edukacyjnych prowadzonych przez wychowawcę w obszarze dostosowania treści przedmiotowych;

• dostosowywanie i indywidualizowanie metod i form pracy do sposobów uczenia się oraz indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia zgodnie ze stwierdzonymi trudnościami w opinii lub orzeczeniu z PPP;

• prowadzenie dokumentacji na potrzeby zajęć dodatkowych (dydaktyczno–wyrównawczych, rewalidacyjno–kompensacyjnych, pracy z uczniem zdolnym i innych specjalistycznych);

• współdziałanie z innymi nauczycielami uczącymi w klasie w celu zintegrowania i ujednolicenia oddziaływań na ucznia oraz wymiany doświadczeń i komunikowania postępów ucznia;

• prowadzenie działań służących wszechstronnemu rozwojowi ucznia w sferze emocjonalnej i behawioralnej;

• udzielanie doraźnej pomocy uczniom w sytuacjach kryzysowych z wykorzystaniem zasobów ucznia, jego rodziny, otoczenia społecznego i instytucji pomocowych;

• komunikowanie rodzicom postępów ucznia oraz efektywności świadczonej pomocy;

• stosowanie oceniania wspierającego ucznia: docenianie małych sukcesów ucznia, wskazywanie obszarów do pracy.

Obowiązki wychowawcy klasy w zakresie organizacji pomocy w psychologiczno–pedagogicznej uczniom:

• przeanalizowanie opinii poradni psychologiczno–pedagogicznej i wstępne zdefiniowanie trudności/zdolności uczniów;

• przyjmowanie uwag i opinii nauczycieli pracujących z daną klasą o specjalnych potrzebach edukacyjnych uczniów;

• zdobycie rzetelnej wiedzy o uczniu i jego środowisku poprzez rozmowy z nim i jego rodzicami, obserwacje zachowania ucznia i jego relacji z innymi, analizę wyników w nauce;

• określenie specjalnych potrzeb ucznia samodzielnie lub we współpracy z grupą nauczycieli prowadzących zajęcia w klasie;

• w przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga pomocy psychologiczno–pedagogicznej złożenia wniosku do dyrektora szkoły o uruchomienie sformalizowanej formy pomocy psychologiczno–pedagogicznej uczniowi – w ramach form pomocy możliwych do uruchomienia w szkole;

• poinformowanie pisemnie rodziców o zalecanych formach pomocy dziecku;

• monitorowanie organizacji pomocy i obecności ucznia na zajęciach;

• informowanie rodziców i innych nauczycieli o efektywności pomocy psychologiczno–pedagogicznej i postępach ucznia;

• angażowanie rodziców w działania pomocowe swoim dzieciom;

• prowadzenie dokumentacji rejestrującej podejmowane działania w zakresie organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniom swojej klasy;

• stałe kontaktowanie się z nauczycielami prowadzącymi zajęcia w klasie w celu ewentualnego wprowadzenia zmian w oddziaływaniach pomocowych;

• prowadzenie działań służących wszechstronnemu rozwojowi ucznia w sferze emocjonalnej i behawioralnej;

• udzielanie doraźnej pomocy uczniom w sytuacjach kryzysowych z wykorzystaniem zasobów ucznia, jego rodziny, otoczenia społecznego i instytucji pomocowych.

Wychowawcy realizują zadania poprzez:

• bliższe poznanie uczniów;

• rozpoznawanie i diagnozowanie możliwości psychofizycznych oraz indywidualnych potrzeb rozwojowych wychowanków;

• wnioskowanie o objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną;

• udział w pracach zespołów wychowawczych;

• tworzenie środowiska zapewniającego wychowankom prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny, opiekę wychowawczą oraz atmosferę bezpieczeństwa i zaufania;

• ułatwianie adaptacji w środowisku rówieśniczym (kl. 1) oraz pomoc w rozwiązywaniu konfliktów z rówieśnikami;

• pomoc w rozwiązywaniu napięć powstałych na tle konfliktów rodzinnych, niepowodzeń szkolnych spowodowanych trudnościami w nauce;

• utrzymywanie systematycznego kontaktu z nauczycielami uczącymi w powierzonej mu klasie w celu ustalenia zróżnicowanych wymagań wobec uczniów i sposobu udzielania im pomocy w nauce;

• rozwijanie pozytywnej motywacji uczenia się, wdrażanie efektywnych technik uczenia się;

• wdrażanie uczniów do wysiłku, rzetelnej pracy, cierpliwości, pokonywania trudności, odporności na niepowodzenia, porządku i punktualności, do prawidłowego i efektywnego organizowania sobie pracy;

• systematyczne interesowanie się postępami uczniów w nauce;

• tworzenie poprawnych relacji interpersonalnych opartych na życzliwości i zaufaniu, m.in. poprzez organizację zajęć pozalekcyjnych, wycieczek, biwaków, rajdów, obozów wakacyjnych, zimowisk;

• tworzenie warunków umożliwiających uczniom odkrywanie i rozwijanie pozytywnych stron ich osobowości;

• współpracę z pielęgniarką szkolną, rodzicami, opiekunami uczniów w sprawach ich zdrowia, organizowanie opieki i pomocy materialnej uczniom;

• udzielanie pomocy, rad i wskazówek uczniom znajdującym się w trudnych sytuacjach życiowych, występowanie do organów Szkoły i innych instytucji z wnioskami o udzielenie pomocy.

Zadania i obowiązki pedagoga szkolnego/psychologa:

• prowadzenie badań i działań diagnostycznych indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień ucznia;

• diagnozowanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów;

• diagnozowanie sytuacji wychowawczych w szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych;

• udzielanie pomocy psychologiczno–pedagogicznej;

• podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów uczniów;

• minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie i organizowanie różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym ucznia;

• wspieranie nauczycieli i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno–pedagogicznej;

• inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;

• pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów;

• podejmowanie działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczo-profilaktycznego;

• działanie na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnej uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej;

• prowadzenie warsztatów dla rodziców oraz udzielanie im indywidualnych porad w zakresie wychowania;

• wspomaganie i pomoc nauczycielom w rozpoznawaniu potrzeb edukacyjnych, rozwojowych i możliwości uczniów w ramach konsultacji i porad indywidualnych, szkoleń wewnętrznych WDN i udział w pracach zespołów wychowawczych;

• współpraca z poradnią psychologiczno-pedagogiczną oraz instytucjami i stowarzyszeniami działającymi na rzecz młodzieży i ucznia;

• nadzór i pomoc w przygotowywaniu opinii o uczniach do Sądu Rodzinnego, poradni psychologiczno-pedagogicznych lub innych instytucji;

• przewodniczenie Zespołowi powołanego do opracowania Indywidualnych Programów Edukacyjno- Terapeutycznych;

• prowadzenie dokumentacji pracy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Gabinet pedagoga/psychologa znajduje się na I piętrze (pokój 23, 38). Wszelkie informacje widnieją na stronie internetowej szkoły oraz w gablocie pedagoga szkolnego.

Zadania i obowiązki terapeuty pedagogicznego:

• prowadzenie badań diagnostycznych uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się w celu rozpoznawania trudności oraz monitorowania efektów oddziaływań terapeutycznych;

• rozpoznawanie przyczyn utrudniających uczniom aktywne i pełne uczestnictwo w życiu szkoły;

• prowadzenie zajęć specjalistycznych oraz o charakterze terapeutycznym;

• podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających niepowodzeniom edukacyjnym uczniów, we współpracy z rodzicami uczniów;

• pomoc w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

• udział w posiedzeniach zespołów wychowawczych;

• pomoc nauczycielom, wychowawcom i rodzicom w rozpoznawaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji, trudności i uzdolnień uczniów;

• podejmowanie działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczo-profilaktycznego;

• prowadzenie dokumentacji zajęć, zgodnie z odrębnymi przepisami.

1. W szkole kształceniem specjalnym obejmuje się uczniów posiadających orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej o potrzebie kształcenia specjalnego.

2. Szkoła zapewnia uczniom z orzeczoną niepełnosprawnością lub niedostosowaniem społecznym:

• realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego;

• odpowiednie warunki do nauki oraz w miarę możliwości sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne;

• realizację programów nauczania dostosowanych do indywidualnych potrzeb edukacyjnych i możliwości psychofizycznych ucznia;

• zajęcia specjalistyczne, stosownie do zaleceń w orzeczeniach pp i możliwości organizacyjnych szkoły;

• integrację ze środowiskiem rówieśniczym.

3. Szkoła organizuje zajęcia zgodnie z zaleceniami zawartymi w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego.

4. Uczniowi niepełnosprawnemu można przedłużyć o jeden rok w cyklu edukacyjnym okres nauki, zwiększając proporcjonalnie wymiar godzin zajęć obowiązkowych. Decyzję o przedłużeniu podejmuje w formie uchwały stanowiącej rada pedagogiczna, po uzyskaniu pozytywnej opinii oraz zgody rodziców. Opinię sporządza się na piśmie.

5. Zgodę na przedłużenie o rok nauki rodzice ucznia składają w formie pisemnej do wychowawcy, nie później niż do 15 lutego danego roku szkolnego.

6. Przedłużenie nauki uczniowi niepełnosprawnemu może być dokonane w przypadku braków w opanowaniu wiedzy i umiejętności z zakresu podstawy programowej, utrudniającej kontynuowanie nauki w wyższej klasie, spowodowanych dysfunkcją ucznia lub usprawiedliwionymi nieobecnościami.

7. Dyrektor szkoły, na wniosek rodziców oraz na podstawie opinii psychologiczno–pedagogicznej ucznia z głęboką dysleksją rozwojową lub z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego zwalnia go z nauki drugiego języka obcego do końca danego etapu edukacyjnego.

8. Uczniowi niepełnosprawnemu szkoła organizuje zajęcia rewalidacyjne, zgodnie z zaleceniami poradni psychologiczno-pedagogicznej. Tygodniowy wymiar zajęć rewalidacyjnych w każdym roku szkolnym wynosi w oddziale ogólnodostępnym po 2 godziny tygodniowo na ucznia. Dyrektor szkoły umieszcza te godziny w arkuszu organizacji. Godzina zajęć rewalidacyjnych trwa 60 minut.

9. Dla uczniów o potrzebie kształcenia specjalnego organizowane są w szkole:

• zajęcia rewalidacyjne dla uczniów niepełnosprawnych;

• zajęcia resocjalizacyjne dla uczniów niedostosowanych społecznie;

• zajęcia socjoterapeutyczne dla uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym;

• w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu.

10. Rada pedagogiczna wskazuje sposób dostosowania warunków przeprowadzania egzaminu maturalnego i zawodowego do rodzaju niepełnosprawności lub indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, uwzględniając posiadane przez tego ucznia lub absolwenta orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w oparciu o szczegółową informację o sposobach dostosowania warunków i form przeprowadzania egzaminu podaną do publicznej wiadomości na stronie internetowej CKE.

11. W szkole powołuje się Zespół ds. pomocy psychologiczno–pedagogicznej. W skład zespołu wchodzą: wychowawca, pedagog szkolny oraz nauczyciele specjaliści, zatrudnieni w szkole, nauczyciele uczący. Zebrania zespołu zwołuje wychowawca. W spotkaniach zespołu mogą uczestniczyć:

• na wniosek dyrektora szkoły – przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej;

• na wniosek lub za zgodą rodziców ucznia – lekarz, psycholog, pedagog lub inny specjalista.

12. Dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zespół opracowuje się indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny na okres wskazany w orzeczeniu. Zespół opracowuje program po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zalecenia zawarte w orzeczeniu. Program opracowuje się w terminie 30 dni od dnia złożenia w szkole orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

13. Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET) stanowi odrębny dokument.

14. Rodzice ucznia mają prawo uczestniczyć w opracowaniu indywidualnego programu edukacyjno–terapeutycznego. Wychowawca zawiadamia rodziców o terminie posiedzenia zespołu listownie, telefoniczne lub za pomocą dziennika elektronicznego.

15. Rodzice otrzymują kopię indywidualnego programu edukacyjno–terapeutycznego.

16. W przypadku nieobecności rodziców na posiedzeniu Zespołu, rodzice są niezwłocznie zawiadamiani w formie pisemnej o ustalonych dla dziecka formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno–pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w których poszczególne formy będą realizowane.

17. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno–pedagogicznej ustala dyrektor szkoły.

18. Nauczyciele pracujący z uczniem, dla którego został opracowany Indywidualny Program edukacyjno – terapeutyczny mają obowiązek znać jego treść oraz stosować się do zaleceń zawartych w nim.

1. Uczniów, którym stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły obejmuje się indywidualnym nauczaniem lub zindywidualizowaną ścieżką kształcenia. Nauczanie to organizuje dyrektor szkoły na czas wskazany w orzeczeniu o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinii o zindywidualizowanej ścieżce kształcenia w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

2. Dyrektor szkoły zasięga opinii rodziców (prawnych opiekunów) celem ustalenia czasu prowadzenia zajęć.

3. Zajęcia indywidualne przydziela dyrektor nauczycielom zatrudnionym w szkole zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Zajęcia indywidualne prowadzi się w miejscu i formie ustalonym przez dyrektora i rodzica lub pełnoletniego ucznia. W czasie pandemii możliwe jest realizowanie zajęć zdalnie. Realizuje się wszystkie obowiązkowe zajęcia edukacyjne wynikające ze szkolnych planów nauczania dostosowane do potrzeb i możliwości psychofizycznych ucznia, z wyjątkiem przedmiotów z których uczeń jest zwolniony.

4. Na wniosek nauczyciela prowadzącego zajęcia, dyrektor może zezwolić na odstąpienie od realizacji niektórych treści wynikających z podstawy programowej, stosownie do możliwości psychofizycznych ucznia oraz warunków, w których zajęcia są realizowane.

5. Dyrektor szkoły ma prawo do zawieszenia organizacji nauczania indywidualnego lub zindywidualizowanej ścieżki kształcenia w przypadku, gdy rodzice złożą wniosek o zawieszenie zajęć wraz z zaświadczeniem lekarskim potwierdzającym czasową poprawę zdrowia ucznia, umożliwiającą uczęszczanie ucznia na zajęcia z zespołem klasowym. Dyrektor szkoły w przypadku zawieszenia nauczania indywidualnego lub zindywidualizowanej ścieżki kształcenia jest zobowiązany powiadomić poradnię psychologiczno-pedagogiczną, która wydała orzeczenie/opinię oraz organ prowadzący szkołę.

6. Uczeń podlegający nauczaniu indywidualnemu lub zindywidualizowanej ścieżce kształcenia podlega klasyfikacji i promowaniu na zasadach określonych w WZO.

1. Szkoła umożliwia realizację indywidualnego toku nauki lub realizację indywidualnego programu nauki zgodnie z rozporządzeniem. Uczeń ubiegający się o ITN powinien wykazać się:

• wybitnymi uzdolnieniami i zainteresowaniami z jednego, kilku lub wszystkich przedmiotów;

• oceną celującą lub bardzo dobrą z tego przedmiotu/przedmiotów na koniec roku/semestru.

2. Zezwolenie na indywidualny program nauki lub tok nauki może być udzielone po upływie co najmniej jednego roku nauki, a w uzasadnionych przypadkach – po śródrocznej klasyfikacji.

3. Uczeń może realizować ITN w zakresie jednego, kilku lub wszystkich obowiązkowych zajęć edukacyjnych, przewidzianych w planie nauczania danej klasy, może realizować w ciągu jednego roku szkolnego program nauczania z zakresu dwóch lub więcej klas i może być klasyfikowany i promowany w czasie całego roku szkolnego.

4. Z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na ITN mogą wystąpić:

• uczeń - za zgodą rodziców (prawnych opiekunów);

• rodzice (prawni opiekunowie) ucznia;

• wychowawca klasy lub nauczyciel prowadzący zajęcia edukacyjne, których dotyczy wniosek – za zgodą rodziców (prawnych opiekunów).

5. Wniosek składa się do Dyrektora za pośrednictwem wychowawcy, który dołącza do wniosku opinię o predyspozycjach, możliwościach, oczekiwaniach i osiągnięciach ucznia.

6. Po otrzymaniu wniosku dyrektor szkoły zasięga opinii Rady Pedagogicznej i publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dyrektor Szkoły zezwala na ITN, w formie decyzji administracyjnej w przypadku pozytywnej opinii Rady Pedagogicznej i pozytywnej opinii publicznej poradni psychologiczno– pedagogicznej.

7. Rezygnacja z ITN oznacza powrót do normalnego trybu pracy i oceniania.

8. Uczeń realizujący ITN jest klasyfikowany na podstawie egzaminu klasyfikacyjnego, przeprowadzonego w terminie ustalonym z uczniem. Kontynuowanie ITN jest możliwe w przypadku zdania przez ucznia rocznego egzaminu klasyfikacyjnego na ocenę co najmniej bardzo dobrą.

9. Decyzję w sprawie ITN każdorazowo odnotowuje się w arkuszu ocen ucznia oraz na bieżąco wpisuje się wyniki klasyfikacji ucznia uzyskane w ITN.

10. Na świadectwie promocyjnym ucznia, w rubryce: „Indywidualny program lub tok nauki”, należy odpowiednio wymienić przedmioty wraz z uzyskanymi ocenami. Informację o ukończeniu szkoły lub uzyskaniu promocji w skróconym czasie należy odnotować w rubryce „Szczególne osiągnięcia ucznia”.